Jérémy Vergely rozpoczął swoją przygodę z piłką ręczną w Saint-Affrique, gdzie ukształtował się jako zawodnik. Po okresie spędzonym w takich klubach jak Toulouse, Roc (entente Rodez - Onet-le-Château), Nantes i Nîmes, od ponad dziesięciu lat związany jest z Pau Billère. Tam, jako młody emeryt z parkietów, pełni funkcję menedżera generalnego, trenera asystenta drużyny Proligue oraz sędziego.
W ostatnim turnieju elity w Saint-Affrique zespół Pau Billère odniósł zwycięstwo, pokonując w półfinale Istres z przewagą siedmiu bramek, a następnie w finale Aix-en-Provence wynikiem 31:27. Obie drużyny są członkami Starligue, najwyższej klasy rozgrywkowej we Francji. To zwycięstwo było szczególnie ważne dla Vergely'ego, który doskonale zna halę Douze étoiles oraz lokalne środowisko sportowe.
"To bardzo miłe wrócić do swoich korzeni" – powiedział Vergely, który wśród kibiców dostrzegł swoją rodzinę oraz dawne znajomości, m.in. Gaëtana Cambona, Etienne Bettana, Fabiena Camaly'ego, Stéphane'a Mallavana i Samira Amieda, dawnych zawodników drużyny narodowej 3. Wspomina, że jako nastolatek marzył o grze na ich poziomie, a atmosfera meczów w Saint-Affrique była dla niego wyjątkowa.
Urodził się 4 marca 1983 roku w Béziers w rodzinie o rolniczych tradycjach – matka pochodzi z winiarskiej rodziny z okolic Faugères, ojciec z gospodarstwa rolnego na Causse Méjean. Do Saint-Affrique trafił w wieku dwóch lat z powodu przeniesienia zawodowego ojca, nauczyciela maszyn rolniczych w liceum La Cazotte.
To ojciec zaszczepił u niego pasję do piłki ręcznej, którą sam uprawiał w Lozère. Jérémy zaczął trenować w wieku ośmiu lat, a później przez trzy sezony był prowadzony przez ojca. Wyróżnił się na poziomie selekcji departamentalnej, gdzie zwróciła na niego uwagę Nadine Mercadier.
Sport-études w liceum Raymond-Naves w Toulouse, które rozpoczął w klasie drugiej liceum, uświadomiło mu, że chce zostać profesjonalnym piłkarzem ręcznym. Zdobył doświadczenie w klubach Bruguières i Toulouse, gdzie występował głównie w drużynie rezerw, a także rozegrał około piętnastu meczów w drużynie seniorskiej w D1, konkurując o miejsce m.in. z Christophe Kempé, francuskim reprezentantem i pivotem.
Ze względu na potrzebę większej ilości czasu gry, wrócił do regionu, grając w Rodez-Onet-le-Château w N1, a następnie przez siedem sezonów w Nantes, gdzie zdobył tytuł mistrza Francji D2 w 2008 roku. Kolejne dwa lata spędził w Nîmes, zanim osiedlił się w Pau Billère, gdzie grał jeszcze jako zawodnik do czterdziestki, a od 2023 roku pełni funkcję menedżera generalnego.
Źródło: www.midilibre.fr