Historia i przeskok do profesjonalizmu
Urodzona i wychowana w Crvence Jovovic zaczęła grać dzięki rodzinie — jej ciotka, Ljiljana Vitas, występowała w reprezentacji Jugosławii i w klubach takich jak Crvena Zvezda i Radnicki Beograd, ale karierę zakończyła już w wieku 22 lat z powodu urazu kręgosłupa. W 15. roku życia, z poparciem rodziców, przeprowadziła się na Węgry, gdzie w Dunaújvárosi Kohász trafiła do akademii i szybko podniosła poziom treningów.
Wczesne sukcesy i rosnąca odpowiedzialność
W wieku 16 lat grała już w pierwszym zespole Dunaújvárosi, który wówczas zajął czwarte miejsce w lidze węgierskiej. Później występowała też w Moyra-Budaörs, a od dwóch i pół roku wywalczyła sobie istotną rolę w Debrecenie. Została najmłodszą debiutantką reprezentacji Serbii — wystąpiła na mistrzostwach świata IHF w 2019 roku mając 17 lat i 11 miesięcy.
Zmiana pozycji i styl gry
Choć naturalnie jest lewoskrzydłową z mocnym prawym ramieniem, coraz częściej występuje jako środkowa rozgrywająca — pozycja, która wymaga więcej analizy, myślenia i organizacji gry. Pierwszym, który wystawił ją na środku, był selekcjoner Uros Bregar; w Debrecenie także gra tam w tym sezonie. Jovovic podkreśla, że lubi przejmować odpowiedzialność: gdy jest ciężko, stara się „ciągnąć” drużynę.
Asysty, współpraca i praca nad deficytami
Jej charakterystycznym elementem gry jest współpraca z rozgrywającą linii — w Debrecenie od czterech lat tworzy silne partnerstwo z Petrou Tóvizi. Jovovic przyznaje, że najbardziej lubi asystować, ale potrafi też decydować rzutem w pojedynku jeden na jednego. Nadal pracuje nad poszerzeniem repertuaru rzutów z dystansu i nad rzutami „na ziemię”.
Obrona, analiza i przygotowanie fizyczne
Obronę poznawała przede wszystkim z trenerem Urosem Bregarem; zwykle występuje jako „piątka” w obronie, czasem jako obrończyni środkowa. Duży nacisk kładzie na analizę wideo i dostosowywanie się do przeciwników. Od 2021 roku współpracuje z firmą Trenazna ekspertiza z Novi Sadu, założoną przez Marko Stojanovica i prowadzoną przez Nikolę Andrica, która odpowiada za jej przygotowanie fizyczne.
Plany i motywacje
Mimo wielkich ambicji — chce zdobywać trofea i grać w najsilniejszych klubach — Jovovic nie spieszy się z krokiem. Debrecen otrzymał dwukrotnie dziką kartę do Ligi Mistrzyń, daje jej to czas na błędy i naukę na najwyższym poziomie. Z Crvenki, gdzie trenowała z butelkami zamiast pachołków, przeszła długą drogę, a nauka języka węgierskiego i dojrzałość poza boiskiem stały się jej największymi osiągnięciami.
Źródło: eurohandball.com