Koniec rozdziału w Kielcach
Dujshebaev spędzi w Kielcach niemal dekadę, pracując przez ten czas m.in. z ojcem i trenerem Talantem Dujshebaevem oraz występując u boku brata Daniela. Zapowiada, że ten sezon będzie jego pożegnaniem z klubem, któremu pomagał walczyć o najwyższe trofea w Europie.
Doświadczenie i wielkie mecze
Hiszpański rozgrywający przybył do Kielc jako 25-latek, po triumfie w EHF Champions League z Vardar — w finale tamtego sezonu Vardar pokonał PSG różnicą jednej bramki. Z Industria Kielce przeżył bolesne porażki w finałach: w 2021/22 przegrana z Barceloną po dogrywce i rzutach karnych, a w 2022/23 porażka jednym golem z Magdeburgiem.
Na arenie reprezentacyjnej Dujshebaev ma na koncie dwukrotne zwycięstwo w EHF EURO, jeden srebrny medal mistrzostw Europy oraz dwa brązowe medale igrzysk olimpijskich i dwa brązy mistrzostw świata.
Filozofia gry: detale i konsekwencja
Dujshebaev podkreśla, że granica między sukcesem a porażką jest cienka. Ważna jest codzienna rywalizacja, dyscyplina i konsekwencja — to właśnie drobne detale i „ten dodatkowy jeden procent” mogą przesądzić o triumfie.
Zmiany w Kielcach i styl gry
Przez lata skład i styl gry Kielc ewoluowały — zespół przeszedł okres przebudowy, w miejsce doświadczonych zawodników wprowadzano młode talenty. Dujshebaev zauważa, że przez ostatnie sezony drużyna stara się grać szybciej, mniej rotując liniami ataku i obrony, kłaść większy nacisk na taktykę i tworzyć przewagi po bokach boiska, często szukając pozycji dla pivota.
Asysta ponad indywidualnością
Choć Dujshebaev jest przede wszystkim ofensywnym specjalistą, często wybiera podanie zamiast strzału, jeśli widzi lepszą sytuację dla kolegi. Taka decyzja, mówi, buduje pewność siebie całego zespołu. Na boisku potrafi też bronić na skrzydle, ale zawsze woli być aktywny w ataku.
Przygotowanie i rywale, których trudno zaskoczyć
Przed meczem Dujshebaev łączy analizę przeciwnika z oceną rzeczywistej sytuacji na boisku — bada słabe punkty obrony i szuka konkretnych rozwiązań. Spotkania z drużynami, które często się ze sobą mierzą, jak Francja czy Dania, utrudniają zaskakiwanie rywala; w takich przypadkach trenerzy muszą znaleźć nowe pomysły.
Talant — wzór i motywacja
Jego największym idolem i trenerem pozostaje ojciec, Talant Dujshebaev — wielokrotny laureat indywidualnych i klubowych sukcesów. Alex przyznaje, że obserwowanie ojca od najmłodszych lat było dla niego inspiracją i punktem odniesienia.
Na zakończenie Dujshebaev deklaruje, że docenia lata spędzone w Kielcach i do ostatniego meczu tego sezonu będzie starał się dać z siebie wszystko, by pożegnać się z klubem w jak najlepszym stylu.
Źródło: eurohandball.com