Igrzyska Głuchych (Deaflympics) to międzynarodowa impreza sportowa dla sportowców niesłyszących, organizowana co cztery lata przez Międzynarodowy Komitet Sportu Głuchych (ICSD). Nazwa pochodzi od połączenia słów „Deaf" (głuchy) i „Olympics". Tegoroczna edycja w Tokio była jubileuszową – obejmowała 21 dyscyplin i świętowała 100. rocznicę powstania imprezy, której pierwsza edycja odbyła się w Paryżu w 1924 roku.
W turnieju piłki ręcznej mężczyzn udział wzięło osiem reprezentacji: Chorwacja, Niemcy, Francja, Serbia, Turcja, Brazylia – prowadzona przez byłego trenera męskiej kadry narodowej Washingtona Nunesa Silvę Juniora – Japonia oraz Kenia.
Przebieg turnieju
Drużyny podzielone zostały na dwie grupy wstępne po cztery zespoły. Dwie najlepsze ekipy z każdej grupy awansowały do półfinałów, a następnie do meczów medalowych. Chorwacja suwerennie przeszła przez cały turniej, by w finale pokonać Niemcy 30:23 (12:12). Dla zwycięzców 10 bramek zdobył Andrej Juricevic.
– Szansa była i mogliśmy wygrać. Ale Chorwaci zagrali dobrze i byli o kilka kroków przed nami – powiedział po finale niemiecki zawodnik Jörg Tomaschewski w rozmowie z Kieler Nachrichten.
Brązowy medal przypadł Francji, która w meczu o trzecie miejsce pokonała Serbię 26:20. Turcja zajęła piąte miejsce po zwycięstwie nad Brazylią 34:21.
Piłka ręczna na Igrzyskach Głuchych
Piłka ręczna po raz pierwszy pojawiła się w programie Igrzysk Głuchych w 1969 roku w Belgradzie, w byłej Jugosławii. W poprzednich edycjach organizowane były zarówno męskie, jak i żeńskie turnieje – w 2021 roku w Brazylii kobiety triumfowały Dunki.
Klasyfikacja końcowa
- 1. Chorwacja
- 2. Niemcy
- 3. Francja
- 4. Serbia
- 5. Turcja
- 6. Brazylia
- 7. Japonia
- 8. Kenia
Źródło: ihf.info