Przełamywanie barier i budowanie zaufania
Gdy Ali Alkhedher, 37-letni trener bramkarzy z Kuwejtu, pojawił się na treningu reprezentacji Brazylii, wzbudził sceptycyzm ze względu na brak wcześniejszych kontaktów zespołu z trenerem arabskim. Jednak szybko zdobył zaufanie drużyny, pełniąc rolę głównego trenera bramkarzy i analityka technicznego podczas Mistrzostw Świata w 2025 roku, które zakończyły się historycznym awansem Brazylii do ćwierćfinału i siódmym miejscem w klasyfikacji końcowej.
Trudna droga do sukcesu
Kariera Alkhedhera rozpoczęła się jako bramkarza, lecz zakończyła się przedwcześnie z powodu kontuzji, co skierowało go ku szkoleniu i rozwojowi trenerskiemu. W Kuwejcie, gdzie scena sportowa była wciąż rozwijająca się, musiał samodzielnie zdobywać wiedzę i doświadczenie, inwestując znaczne środki w zaawansowane szkolenia, zarówno poprzez podróże, jak i kursy online, równocześnie pracując na pełen etat jako inżynier budownictwa.
Wpływ na lokalną i regionalną piłkę ręczną
Alkhedher był pionierem w kuwejckiej lidze jako jedyny trener bramkarzy, inspirując innych do podjęcia tej ścieżki. Obecnie w regionie działa od pięciu do siedmiu trenerów na wzór jego pracy. Przez ostatnie pięć lat prowadził wykłady i specjalistyczne kursy, współpracując z federacjami w Kuwejcie, Arabii Saudyjskiej oraz Brazylii, co pozwoliło wypracować regionalną "szkołę" szkolenia bramkarzy z aspiracjami do rozwoju na arenie międzynarodowej.
Kariera międzynarodowa i filozofia pracy
W Kuwejcie Alkhedher pracował z klubami Al-Salmiya i Kuwait Sporting, prowadząc je do sukcesów krajowych i międzynarodowych. W Arabii Saudyjskiej stworzył program treningowy dla bramkarzy Gulf Club, podnosząc ich poziom. W Egipcie, w Al-Zamalek, pomógł zdobyć srebrny medal na Mistrzostwach Afryki po zaciętym finale z Al-Ahli. Jego metody opierają się na głębokim zrozumieniu psychologii zawodników oraz przekonaniu, że przygotowanie mentalne jest równie ważne co fizyczne.
Wzorce i inspiracje
Pod jego opieką indywidualne sukcesy osiągnęli m.in. kuwejcki bramkarz Hassan Safar, uznany za najlepszego w Azji, oraz brazylijski Rangel Da Rosa, który w ciągu roku stał się jednym z trzech najlepszych na świecie. Alkhedher stara się być wzorem dla innych, w tym dla swojej córki Laili, pokazując, jak wytrwałość i poświęcenie mogą przynieść efekty na najwyższym poziomie.
Osobiste refleksje
Pomimo sukcesów trenerskich, Alkhedher z nostalgią wspomina przerwaną karierę zawodniczą, którą zakończyła kontuzja w młodym wieku. Jednak satysfakcję czerpie z osiągnięć swoich podopiecznych, które wypełniają lukę po utraconej szansie na dalszą grę.
Źródło: kuwaittimes.com